Pocztówki z Holandii

Wczoraj zaczęliśmy się niepokoić gdyż Zolinka wciąż była dość żółciutka, a mroczna pogoda za oknem wcale nie poprawiała sprawy. Po wizycie lekarza już wiedzieliśmy – trzeba lecieć do szpitala bo nie wiadomo czy poziom bilirubiny nie jest już zbyt wysoki.
W szpitalu byliśmy w sumie w ciągu godziny. Paweł u sąsiadki oglądał bajkę z kompa, a Cysiek pod „czujnym uchem” elektronicznej niani spał jeszcze po przedszkolu u siebie w łóżeczku.
W szpitalu okazało się, że wartość była już na poziomie 12% (przy 15% już by nas raczej nie puścili) ale ponieważ na oddziale było pełno dlatego Pani ordynator zasugerowała byśmy jednak spróbowali ją jeszcze
„doświetlić”, choćby sztucznie. I tak właśnie od wczoraj się doświetlamy 😉

Dane nam jest tym razem doświadczać wszystkiego w trybie przyspieszonym. Lusi wcześnie rano w środę wybrała się do szpitala. Wiedzieliśmy, że po wszystkich badaniach i tak nie będzie czasu więc zabieg był planowany na czwartek.

Nasz pobyt w szpitalu był ekspresowy. Dziś nasza Zolinka (Zosia Lisecka) jest już w domu! Ponieważ dzisiejszy dzień obrodził (w sumie 11 porodów!) dlatego wypisali Lusi ze szpitala już w niecałe 2 doby po cc.

Od dnia urodzin Zosi Pawełek promienieje. To niesamowite jak wiele emocji dostarczają 6-ciolatkowi narodziny rodzeństwa i to w dodatku siostry. Myśli o niej prawie w każdej rzeczy którą robi i pyta się mnie: „czy ona to będzie lubić”, „tak nie wolno, bo będzie dla niej za głośno” (to akurat mały hipokryta 😉 ), „a to zostawimy dla Zosi”. Krótko mówiąc „Zosia to, Zosia tamto…” aż mnie to przeraża hyhy
Wyobraźcie więc sobie te emocje kiedy wczoraj powiedziałem, że po basenie pojedziemy do Zosi do szpitala! Zresztą, spójrzcie sami na tą radość wymalowaną na twarzy.

Dziś do naszej lisiej ekipy dołączyła Zosia. Emocje są tak wielkie, a zmiany tak duże w naszym życiu, że na razie musi wam wystarczyć kilka ujęć ale obiecuję opisać perypetie dzisiejszego dnia.