Pocztówki z Holandii

Na okoliczność ukończenia 17 miesiąca życia, nasza ukochana Zosieńka ruszyła do przodu. Normalnie dzieciaki umiejętność tę szlifują około 12 miesiąca, ale co tam, Zośka jest indywidualistką. Od tygodnia nieśmiało stawiała po kilka kroczków, po czym robiła rzut na kolanka i dalej szybciutko zasuwała raczkiem. Teraz dalej chętnie raczkuje ale też i się dumnie przechadza po mieszkaniu. Zdarza już się jej chodzić z butelką w ręku. Cudna jest jak drepcze.
Ostatnio ma wspaniały czas.

Jest niesamowicie kontaktowa. W ilości wypowiadanych słów przegoniła swojego starszego brata, najstarszego jeszcze prędko nie przegoni. Uwielbia wszelkie wyrazy z literkami Ć i Ś typu: pić, jeść, siedzieć, zejść, czytać, tatuś, cześć. Zna prawie wszystkie odgłosy zwierząt, mówi je bezbłednie.

Zosia kocha czytać książeczki. Uwielbia jak ktoś jej czyta i z nią ogląda, sama też siada i głośno czyta po swojemu.

Jak już się tak chwalę, to Zosinka jest bardzo muzykalna, w pokoju musi grać muzyka, cudnie tańczy do wesołych rytmów i równie chętnie śpiewa sobie podczas zabawy.

Nasza mała dziewczynka jest bardzo czuła i opiekuńcza dla swoich lalek i innych pluszaków. Chętnie je przytula i bardzo je kocha.

Zosia ma teraz rewelacyjny czas. Ciągle nas czymś nowym zaskakuje, jest taka do schrupania, a trzeba przyznać, że jest słodkim pączuszkiem, bo jeść lubi jak mało kto, jeszcze bardziej kocha pić. Z jedzeniem to mamy teraz ciekawie, bo nasza samosia chce wszystko jeść sama: obiadki, zupy dosłownie wszystko i bardzo się złości, kiedy ktoś chce ją dokarmiać. Taką mamy córeczkę. Aż puchnę z dumy i radości.

Nasza Zosiulka dzisiaj skończyła rok, pierwszy cudowny roczek swego życia! Na tę okazję od tygodnia śmiga na czworaczkach. Niesamowity to widok, jak taka mała istotka sobie raczkuje. Marcin raczkował późno i to w taki szczególny sposób, z jednym kolanem w górze, Paweł zaczął raczkować jak się nauczył już chodzić, a Zośka raczkuje tak jak powinna.

Dziś rozpoczyna się neurologopedyczny turnus w Radzyniu. Podobnie jak w zeszłym roku przybywamy w te okolice rodzinnie, choć w składzie zmienionym. W zeszłym inne były proporcje – 3 lisy 1 lisiczka.

W tym roku brzuszek już „wypakowany”, a najstarszy lisek – Pawełek, spędził ten okres u cioci w równie pięknych okolicznościach przyrody. Wypakowany brzuszek w tym roku wygląda tak:

(więcej…)

Już wcześniej opisywałem naszą tegoroczną podróż do Italii. Zdarzyło się kolejny raz, że wbrew losowi chyba podświadomie uciekamy od podróży do Holandii…

Niedawno pisaliśmy tutaj o naszej córeczce tak:

Jeśli chodzi o Zosine umiejętności, to uwielbia leżeć na podłodze na brzuszku, przesuwa się dookoła jak wskazówki zegara i nieznacznie raczkiem przesuwa się do tyłu. Pupy póki co nie podnosi i do raczkowania się jeszcze nie zbiera. Może na wakacjach coś ruszy…

Miesiąc minął i Zosia wciąż nam przypomina, że dzieci w tym wieku rozwijają się w tempie ekspresowym. Marcinek przyzwyczaił nas, że każdy fragment życia trwa i trwa, i można się nad nim zatrzymać całkiem długo (co oczywiście nie oznacza, że Cyśkowe życie pozbawione jest akcji). Jednak tempo zmian w nabywaniu nowych umiejętności, przyswajaniu elementów życia tak prozaicznych z punktu widzenia zdrowych dzieci jest u Marcinka bezsprzecznie wolniejsze.

(więcej…)