Pocztówki z Holandii

Dziś przyszły wyniki badań…zmieniamy salę i kwalifikację! Marcinka (wkrótce miało się okazać, że i całej naszej rodzinki) nowy nabytek, który wykazały badania okazał się rotawirus – wredne, „okrąglinkowe” badziewie, które zapewniło nam wszystkim darmową lewatywę na następny tydzień. Z racji, że wirus jest wysoce zakaźny, w obawie przed rozprzestrzenieniem się zakażenia przenoszą nas na 3-kę – wąska klitka z trzema łóżkami. Jestem zdruzgotany zarówno wiadomością, jak i warunkami w jakich znaleźliśmy się. Dodatkowo bardziej niepokojące są wyniki prób wątrobowych, w których wskaźniki przekroczone są 10-cio krotnie!!!

Obok leży już dziewczynka, którą przyjęto dzień wcześniej z objawami odwodnienia wywołanymi właśnie rotawirusem. Ponadto, siostry zabroniły już ostatnio spania na podłodze więc pozostają twarde krzesła, przy których każda ławka w parku wydaje się być wygodną sofą.
Przystosowanie do nowej przestrzeni, jak i do nowego nabytku jest bolesne. Marcinek ma już ostrą biegunkę. Całe szczęście humor wraca powoli po problemach dnia poprzedniego (nie dość, że nie uśmiechał się, jak to ma w zwyczaju, to jeszcze zaczął robić takie „podkówki”, że aż się smutno robiło). Non stop kroplówki a siostry już tracą pomysły na to gdzie szukać miejsca do założenia wenflonu po tym jak stanowczo wyraziliśmy co myślimy na temat umieszczenia go na głowie.

Na nocnej zmianie (0.00-6.00) Marcinek kazał się aż 6 razy przebierać. Za każdym razem jednak udało mi się uniknąć „przelania” ubranka tak, że w sumie pampersa zmieniałem mu na śpiąco (tak on, jak i ja po twardym śnie na krześle, ledwo kontaktowaliśmy). Jakoś dotrwaliśmy do poranka ale perspektywa przebywania w tej „klatce” przez następnych ?-dni nie uśmiechała mi się w ogóle.