Pocztówki z Holandii

Marcinek rośnie jak na drożdżach. Nie dość, że i wszerz i wzdłuż to jeszcze możemy cieszyć się jak każdego tygodnia potrafi coś nowego.
Już od 3 tygodni ślicznie się uśmiecha, a ponieważ te pierwsze uśmiechy to tzw. uśmiech społeczny, obdarza nim każdą miłą twarz, która znajdzie się w zasięgu jego wzroku. Jest to tym bardziej urokliwe, że Paweł w jego wieku więcej się darł niż uśmiechał i nie mamy zbyt dobrych wspomnień z tego okresu niemowlęctwa. (więcej…)

Po porannej paranoi z komisją d/s orzekania wyruszyliśmy do Krakowa do ortodonty. Paweł stanął na wysokości zadania i nie dość, że pięknie pochwalił się pani dr wszystkimi swoimi górskimi osiągnięciami (m.in. samodzielne wejście na Trzy Korony w upalny dzień w tempie godnym wytrwałych chodziarzy – dla trzylatka to wyczyn nie lada) to równie pięknie pochwalił się swoim uzębieniem, które ocenione zostało celująco. Nie muszę dodawać, że radzi z tego jesteśmy niezmiernie tym bardziej, że miała to być jedna z niewielu dobrych wiadomości tego dnia. (więcej…)

Wczorajszy dzień wprawił nas w osłupienie. Zaczęło się rano od mocnego uderzenia. Rano Marcinek miał pierwszą w swoim życiu komisję d/s orzekania o niepełnosprawności. Z rozmów z innymi rodzinami z Szansy i postów na Zakątku wynikało, że powinniśmy się skupić na tym na ile takowe orzeczenie otrzymamy i które z punktów orzeczenia będą dla nas przychylne, a które nie. Nic nas jednak nie przygotowało na sytuację, w której się znaleźliśmy. (więcej…)

Brak czasu, poza wieloma innymi problemami i przeciwnościami losu, doskwiera ostatnio najbardziej. Stąd zaległe wpisy zamierzam uzupełnić najwcześniej jutro.
Dziś (bo już po północy) czeka nas pierwsza w naszym życiu komisja d/s orzekania o niepełnosprawności. (więcej…)

Taki niczego sobie cytat przytoczę z jednego z for Zakątkowych:

Kilkadziesiąt lat temu w pewnym mieście w Niemczech tego samego dnia urodziło się dwóch chłopców. Jeden z nich miał zD i ten żył sobie szczęśliwie, miał dobre życie na miarę swoich możliwości. Drugi nazywał się Adolf Hitler….. Zakończył stwierdzeniem, że ludzie z zD wyrastają na dobrych ludzi i nigdy nikomu nie zrobią krzywdy.
Ze „zdrowymi” różnie to bywa…

Mocne słowa w obliczu jeszcze mocniejszego tematu – świadectwa bezduszności ale i anielskiego ciepła ludzi w obliczu zD.