Pocztówki z Holandii

Kolejne dwa dni turnusowe za nami… Dzisiaj rano okazało się że wczoraj podczas zgrywania zdjęć, zapomniałam wyłączyć aparat (nocne zmęczenie) i rano chciałam naładować baterię a tu pech, ładowarka nie działa!! Jestem załamana, bo nie będzie fotorelacji. Dla pocztówkoczytaczy to może żadne zdziwienie bo niezbyt szczodrzy jesteśmy w zamieszczaniu zdjęć, ale dla mnie to załamka. Nie mogłam zrobić dzisiaj fotek Marcinkowi na basenie i na muzykoterapii i u logopedy a zajęcia były bardzo ciekawe. Tutaj więc zaledwie kilka ujęć z poprzednich dni.

(więcej…)

Muszę pochwalić moją córeczkę. I mam nadzieję że jej nie przechwalę i nie zepsuję, co się często zdarza po takich przechwałkach, ale Zoli się ugrzeczniła.

(więcej…)

Pozdrawiamy wszystkich pocztówkoczytaczy z zimowego Mielna. W tym roku również udaliśmy się na turnus rehabilitacyjny z Marcinkiem do Mielna, lecz tym razem w poszerzonym składzie. Naszą liskową paczkę stanowią: Marcinek jako główny zainteresowany, ja jako jego opiekun, Zosia jako cycoholiczka i babcia jako pomoc w opiece i ogarnięciu dwóch najmłodszych lisków. (więcej…)

A tutaj kilka szczęśliwych chwil z Marcinkowego świata

Ponieważ czas nagli, Zosia rośnie jak na drożdżach, a wpisów i zdjęć jak nie było tak nie ma. Dlatego pomimo, iż czasu nie przybywa pod koniec roku (wręcz przeciwnie) zamiast obszernego wpisu zaledwie kilka migawek z naszego życia, które ostatnio niezmiennie obraca się wkoło naszej Zolinki.

Tutaj o dziwo ze smoczkiem, którego koleżanka jednak nie zaakceptowała. Na szczęście po prawie 3 miesiącach ryków nasza Zosieńka z dnia na dzień jest coraz bardziej kochana, uśmiecha się już pełnym lisim pyszczkiem i jest kolejnym powodem naszych radości.

Kiedy ten miesiąc zleciał? Nie mam pojęcia. Mam wrażenie jakbyśmy zatrzymali się gdzieś na dwóch tygodniach. Okazuje się że czas sobie leci a raczej gna, a my staramy się znaleźć kod, który odszyfrowałby naszą córeczkę.

Zosia jest urocza. Jednak, jako dosyć aktywna i hałaśliwa osóbka, rzadko kiedy pokazuje się nam z tej cichej i spokojnej strony. Jest niemal kopią swojego najstarszego brata. Na pewno fizycznie – jeśli porównać obie buźki z tego okresu, jak również i w zachowaniu – lubi płakać, nie znosi przewijania i kąpieli zupełnie jak mały Paweł. Oboje swą niechęć demonstrując głośnym płaczem. Chyba myśleliśmy, że Paweł wyczerpał już wszelkie takie zachowania i po spokojnym Marcinku zupełnie zapomnieliśmy że dzieci bywają po prostu takie…

Tak więc przy swym całym uroku Zosia ma charakter, a my próbujemy tą nową istotkę wpleść w nasz bardzo zakręcony żywot.
(więcej…)