Pocztówki z Holandii

W tym roku wakacje spędzaliśmy dosłownie 2 domki od Basińskich i Borusińskich i tak miło przypomnieć sobie co nieco, a „Grot, grot, grot!” to piękny przykład.

Ciekawe jest również to, że od początku ich przygody z Plusem aktorzy nie trzymają się sztywno swoich ról ale zamieniają się – raz jedni są klientami, to znowu grają sprzedawców. Co ciekawe, zabieg ten wydaje się wyśmienicie wpisywać w ogólny charakter spotów i jest dobrze przemyślanym chwytem. Jak ktoś słusznie zauważył

Ilość spotów chyba wkrótce przekroczy liczbę wersji layoutów prasowych wódki Absolut albo doczekamy się wkrótce pierwszego kinowego maratonu z reklamami Plusa.

Dziś Marcinek miał bardzo dokładne badanie słuchu. Zwykłe przesiewowe badanie jakie wykonano w szpitalu po porodzie (OAE – otoacoustic emissions – rejestracja otoemisji powstających w odpowiedzi na dźwięk) było dość niemiarodajne z racji malutkich kanałów usznych. Dodatkowo zaniepokoił nas fakt, że gdy Marcin miał około 1 miesiąca słabo bądź w ogóle nie reagował na dźwięki, które pojawiały się z jego lewej strony. Stan ten trwał jakieś 2 tygodnie ale byliśmy dość zaniepokojeni. Stąd potrzeba takiego badania wydała nam się jak najbardziej uzasadniona, tym bardziej, że w przypadku zD lekarze nawet nam zalecali dokładne przebadanie również słuchu. (więcej…)

Od wczesnego rana było wesoło. Wyjście do przedszkola było pełne nadziei, chyba nawet więcej z naszej strony niż Pawła. Ochoczo wziął swój woreczek w rączkę (mamusia zadbała, żeby nie było wątpliwości do kogo należy) i z uśmiechem ruszył w stronę przedszkola.
Później wszystko potoczyło się dość szybko. Na tyle szybko, że nie miał czasu kiedy zorientować się, że wylądował już w sali.
Wrażeń było sporo – zarówno tych dobrych, jak i tych mniej ciekawych. Nie spodziewaliśmy się jakiejś magii, a jedynie tego, żeby się nie zraził i nie zaciął. No i chyba się trochę udało choć z jego mętnych opowieści wiemy, że nie zjadł zupki bo „była za ciepła” 😉 a w zabawie też nie za bardzo chciał uczestniczyć. Dobre i to. Obawiam się, że kolejne dni nie będą już takie łatwe bo czar pierwszego dnia prysł i teraz przychodzi proza dnia codziennego naszego przedszkolaka. Jesteśmy jednak wszyscy z niego bardzo dumni i wierzymy, że podoła wyzwaniu.

Nasz 3-latek idzie jutro po raz pierwszy do przedszkola. Przeżycie wielkie dla rodziców ale malucha chyba przerosło. Właśnie teraz zasypia obok ale idzie mu to wyjątkowo opornie. Zwykle przykłada głowę do poduszki i już go nie ma ale dziś najwyraźniej jest już pod wrażeniem dnia jutrzejszego. Najpierw wymyślił, że w pokoju lata mu komar, a teraz co rusz ściąga mnie do siebie pod różnym pretekstem – całkiem to do niego niepodobne.

Marcinek rośnie jak na drożdżach. Nie dość, że i wszerz i wzdłuż to jeszcze możemy cieszyć się jak każdego tygodnia potrafi coś nowego.
Już od 3 tygodni ślicznie się uśmiecha, a ponieważ te pierwsze uśmiechy to tzw. uśmiech społeczny, obdarza nim każdą miłą twarz, która znajdzie się w zasięgu jego wzroku. Jest to tym bardziej urokliwe, że Paweł w jego wieku więcej się darł niż uśmiechał i nie mamy zbyt dobrych wspomnień z tego okresu niemowlęctwa. (więcej…)