Pocztówki z Holandii

Mam na imię Marcinek i kocham moje przedszkole, które znajduje się przy ulicy Słowackiego w Gliwicach. Bardzo lubię bawić się klockami, autkami i malować paluszkami – pewnie Ty też?
Moje przedszkole jest wyjątkowe, podobnie jak ja – tak mówią moje ciocie.
Ty pewnie pięknie śpiewasz piosenki, recytujesz wierszyki, a ja mam z tym problem. Najczęściej, żeby coś powiedzieć, używam rąk lub komunikatorów. Ciocia, która jest logopedą, uczy mnie różnych gestów i obsługi tych skomplikowanych dla mnie urządzeń.

Ty pewnie szybko biegasz, wysoko skaczesz i daleko rzucasz piłką. Ja niepewnie chodzę, mam problem z prawidłowym siedzeniem i moje rączki nie zawsze mnie słuchają. Dlatego ciocie i wujkowie, którzy są rehabilitantami, uczą moje ciało tych wszystkich prawidłowych pozycji.
Czasami odwiedzają nas niezwykli przyjaciele z długimi grzywami. Wsiadamy na ich grzbiety, a wtedy nasze biodra uczą się prawidłowego poruszania przy chodzeniu. Świat widziany z grzbietu konika jest piękniejszy, ale pewnie o tym wiesz…
A jak miłe są kąpiele w ciepłej wodzie… Ty pewnie też tego doświadczyłeś. Jednak dla mnie to nie jest zwykła kąpiel – to czas, kiedy moje ciągle napięte mięśnie mogą się rozluźnić.
Lubisz poznawać nowe dźwięki, dotykać ciekawych przedmiotów, oglądać fascynujące obrazy? Wyobraź sobie, że w moim przedszkolu jest też takie niezwykłe miejsce pełne magicznych przedmiotów, które świecą, wydają dziwne dźwięki i pomagają mi poznawać świat – to SALA DOŚWIADCZANIA ŚWIATA.
A znasz takie słowo SZTUKA? Sztuka to pudełko pełne farb, to kolorowe kredki, ciastolina, pacynki, które zrobiły moje ciocie czy przedstawienie, w którym gram główną rolę. Moje prace możesz zobaczyć na konkursach i wystawach. Muszę się pochwalić – czasem zdobywam nagrody…
Jednak tak jak Ty najbardziej na świecie lubię zabawę z kolegami!. Wspólna zabawa pozwala nawiązywać przy jaźnie, zdobywać nowe doświadczenia.

Popatrz! Jak się różnimy od siebie, a jednak JESTEŚMY TACY SAMI!

Tekst adaptowany z oryginału autorstwa: Monika SULOWSKA, Małgorzata KOZIK (nauczycielki Niepublicznego Przedszkola dla Dzieci Niepełnosprawnych w Gliwicach), czyli wychowawczynie Marcinka. Ależ z nas szczęściarze, że edukacją i rozwojem Marcinka kierują nie tylko profesjonaliści ale i niesamowici ludzie z otwartym sercem dla dzieci.

Polecam tekst jednolity Oświatowego Miejskiego Serwisu Informacyjnego Gliwic (Macinek na str. 5!)