Pocztówki z Holandii

Na okoliczność ukończenia 17 miesiąca życia, nasza ukochana Zosieńka ruszyła do przodu. Normalnie dzieciaki umiejętność tę szlifują około 12 miesiąca, ale co tam, Zośka jest indywidualistką. Od tygodnia nieśmiało stawiała po kilka kroczków, po czym robiła rzut na kolanka i dalej szybciutko zasuwała raczkiem. Teraz dalej chętnie raczkuje ale też i się dumnie przechadza po mieszkaniu. Zdarza już się jej chodzić z butelką w ręku. Cudna jest jak drepcze.
Ostatnio ma wspaniały czas.

Jest niesamowicie kontaktowa. W ilości wypowiadanych słów przegoniła swojego starszego brata, najstarszego jeszcze prędko nie przegoni. Uwielbia wszelkie wyrazy z literkami Ć i Ś typu: pić, jeść, siedzieć, zejść, czytać, tatuś, cześć. Zna prawie wszystkie odgłosy zwierząt, mówi je bezbłednie.

Zosia kocha czytać książeczki. Uwielbia jak ktoś jej czyta i z nią ogląda, sama też siada i głośno czyta po swojemu.

Jak już się tak chwalę, to Zosinka jest bardzo muzykalna, w pokoju musi grać muzyka, cudnie tańczy do wesołych rytmów i równie chętnie śpiewa sobie podczas zabawy.

Nasza mała dziewczynka jest bardzo czuła i opiekuńcza dla swoich lalek i innych pluszaków. Chętnie je przytula i bardzo je kocha.

Zosia ma teraz rewelacyjny czas. Ciągle nas czymś nowym zaskakuje, jest taka do schrupania, a trzeba przyznać, że jest słodkim pączuszkiem, bo jeść lubi jak mało kto, jeszcze bardziej kocha pić. Z jedzeniem to mamy teraz ciekawie, bo nasza samosia chce wszystko jeść sama: obiadki, zupy dosłownie wszystko i bardzo się złości, kiedy ktoś chce ją dokarmiać. Taką mamy córeczkę. Aż puchnę z dumy i radości.