Pocztówki z Holandii

Nic nie zapowiadało tego co miało się wydarzyć dziś w nocy. Przepiękny wieczór, ciepły i pachnący, przegadaliśmy z innymi i spędziliśmy na opowiadaniu przeróżnych anegdot. Około 1.00 zaczęło jednak niepokojąco mocno wiać, który to wiatr w niedługim czasie zmienił się w coś nie do opisania. Błyskawice wypełniały niebo jedna po drugiej. Co dziwne jednak, nie było w ogóle słychać grzmotów. Kiedy pojawiły się pierwsze huki zgasło światło, a za oknem wiatr i deszcz przybrały nienaturalnie na sile. (więcej…)

Plany wycieczkowe chyba nie miały większego sensu w upale tego dnia. Zrezygnowaliśmy więc z wyjazdu w góry na rzecz basenu, który kusił chłodną wodą i przepięknymi widokami wokół. Poza tym nadarzała się wyśmienita okazja, żeby spróbować naszego 3-latka, niechętnego dotąd wodzie, ośmielić do wejścia. (więcej…)

Ten dzień należał do Pawła. I to, wbrew temu jak zwykle się dzieje, w bardzo pozytywnym tego słowa znaczeniu.
Plany poranne jak zwykle były inne niż rzeczywistość. Chciałem z Pawełkiem przejechać rowerem trasę ze Szczawnicy do Sromowców Niżnych jednak już na miejscu okazało się, że nie wziąłem paszportu, a co za tym idzie musiałbym jechać sam. Trudno, w tył zwrot i zmieniliśmy wariant na wejście na Trzy Korony. (więcej…)

Zdecydowaliśmy się wykorzystać dobrą passę pogodową – dziś pojechaliśmy na spływ Dunajcem. Co prawda nie kajakowy ale za to najprawdziwszą łodzią flisacką.
Niestety, ledwo wypakowaliśmy się z auta, Paweł „złapał zająca” i z mocno już obtłuczonymi kolanami wsiadał na łódź. Spływem był jednak urzeczony, chociaż zdjęcia z tradycyjną czapką nie dał sobie zrobić. Marcin zamiast spać też wolał podziwiać widoki. A naprawdę było co bo pogoda dopisywała i widoki były zapierające dech w piersiach. (więcej…)

Jak planowaliśmy to poprzedniego dnia wraz ze sprzyjającą od samego ranka pogodą wyruszyliśmy na trasę. Na początek wariant objazdowy – Groń, Trybsz, Łapsze Wyżne (Grandeus), Niedzica. Z Niedzicy przeprawiliśmy się na drugi brzeg jeziora Czorsztyńskiego śmiesznym, małym stateczkiem, który szczególnie przypadł do gustu Pawełkowi.
Chętnie penetrował zakamarki resztek twierdzy Czorsztyńskiej podczas gdy Lusi z Marcinkiem czekali na nas odpoczywając w cieniu (upał był całkiem spory).
Po powrocie do Niedzicy przespacerowaliśmy się jeszcze koroną zapory, wokół której budowy rozgorzała niegdyś taka ostra debata. Z późniejszych rozmów z flisakami dowiedzieliśmy się, że zapora wniosła jednak sporo dobrego (zrównoważony poziom Dunajca dla spływów), a w momencie jej oddania do użytku (1997) okazała się wręcz ratunkiem przed panującą wtedy w innych regionach południowej Polski powodzią.
W drodze powrotnej z przyjemnością śledziliśmy stada sejmikujących bocianów, które zajęły łąki wzdłuż trasy z Nowej Białej.