Pocztówki z Holandii

Okazuje się, że wspominany wcześniej „zaprzyjaźniony laptop” będzie śmigał po necie jeszcze 49 godzin do końca pobytu więc może trochę czasu uda się pozyskać i na pocztówki 😉 Może nawet uda się przekazać coś w formie bardziej „obrazowej”.

Póki co byczymy się na całego i korzystamy z uroków włoskiej plaży – maksimum słońca i całkowity luz. Wieczorami miłe spotkania i przepyszne jedzenie oraz wyborne wino w śmiesznych cenach. Myślę, że może uda się i temu poświęcić osobny wpis.

Wbrew temu co piszemy udało nam się w tym roku jednak dotrzeć do Włoch! Podróż to zgoła inna bo od wczoraj istotnie zmieniliśmy szerokość i długość geograficzną. Znużeni zawodną pogodą w naszym przeuroczym kraju po latach zdecydowaliśmy się na wariant minimalistyczny – Włochy.

Jednak ponieważ to wakacje dlatego komputer został w domu (korzystam z zaprzyjaźnionego laptopa 😉 ) i mogę jedynie przyrzec solidną relację po powrocie i zdecydowane ożywienie na naszej „Liskowej poczcie”.

Tak więc do kontaktu po powrocie i mam nadzieję, że wybaczycie tak długie milczenie i wytrzymacie jeszcze bagatela…2 tygodnie 😉

Wczoraj byliśmy z wizytą u cioci Ani i wujka Krzysia (aka Edek bez kredek) podziwiać nowe meble (każdy powód jest dobry aby się spotkać w miłym gronie, czyż nie?). Było bardzo milutko, a Marcinek pokazywał cały wachlarz swoich możliwości.
Sąsiedzi, czyli Pat i Mat, okazali się być wyjątkowo przyjazni. Marcinek chętnie pozował z kumplami do zdjęć.

(więcej…)

Skorzystaliśmy dziś z okazji i po wizycie u ortodonty w Krakowie odwiedziliśmy miejsce, które każde z nas znało, a którego dziwnym trafem jeszcze nigdy nie odwiedziliśmy – Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie Łagiewnikach.

(więcej…)

Biel wszechogarniająca nie zmienia faktu, że przeglądając zdjęcia w poszukiwaniu czegoś zupełnie innego natknąłem się na wspomnienia z rowerowych szlaków, jeszcze wtedy gdy z Lusi przemierzaliśmy je wspólnie (może jeszcze kiedyś przypomnę to tutaj szerzej bo jest co!). Teraz to już chyba potrzebne by nam było to rozwiązanie prezentowane poniżej. Dzięki temu ja bym gnał przed siebie, a ona też mogłaby w dowolnym momencie stwierdzić, że jednak wraca do maluchów – przynajmniej teoretycznie. 😉